Charles Dickens urodził się 7 lutego 1812
Jego twórczość jest obrazem epoki Anglii wiktoriańskiej, a tysiące postaci zaludniających strony jego powieści stanowią reprezentatywny przegląd społeczeństwa ówczesnej Anglii. Powołał do życia genialnych bohaterów: Olivera Twista, Davida Copperfielda, Małą Dorrit.
Nie był pisarzem bezstronnym. Patrzył na zmiany w swoim kraju, które przynosić zaczęła rewolucja przemysłowa przez pryzmat tych, którym przyniosła ona nędze i cierpienie.
Kiedy jego rodzina przeprowadziła się do Londynu, Dickens miał 6 lat. Niedługo potem ojciec trafił do więzienia za długi, a Charles musiał pójść do pracy w fabryce pasty do butów. Spadek po matce pomógł ojcu wyjść z więzienia, Charles wrócił do domu i został pierwszy raz w życiu wysłany do szkoły. Chodził do niej tylko dwa lata. Kiedy miał 15 lat ponownie poszedł do pracy, tym razem w kancelarii rejentalnej, potem został kopistą w kancelarii adwokackiej, uczył się stenografii i wkrótce notował przebieg posiedzeń sądu cywilnego w sprawach spadkowych, potem został stenografem w parlamencie. Zaczął też pisać sprawozdania polityczne dla londyńskich pism i szybko zdobył zawód i renomę znakomitego reportera.
Miał 21 lat, gdy zaczął drukować pierwsze utwory literackie – krótkie szkice obyczajowe z życia Londynu. Trzy lata później stał się człowiekiem sławnym, autorem najpoczytniejszych powieści angielskich.
W latach pięćdziesiątych XIX wieku powstały najwybitniejsze powieści Dickensa o największej wymowie społecznej – "Dom na pustkowiu", "Ciężkie czasy", "Wielkie nadzieje" – w których pisarz krytykował cały system społeczny współczesnej mu Anglii.
Charles Dickens zmarł 9 czerwca 1870 roku w wieku 58 lat. Pochowany został w katedrze westminsterskiej. Przez kilka dni tłumy londyńczyków przechodziły obok trumny, żeby oddać hołd wielkiemu pisarzowi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz